Dus…. vandaag had ik een aardige klant aan mijn balie die iets kwam vragen over de planning.
“Ja, ik ben eerder ook al geweest hier… Was dat ook bij u?!” vroeg hij…
Meteen gevolgd door;
“Nee trouwens, dat was bij een veel jongere dame!”
Uuuhhh, ok! How old do you think I am?!?! -.-
Ok, toegegeven, hij had het over de weekendkracht en zij is rond de 20. En ik ben 30. Laten we wel zijn… Dat verschil zie je, dat is gewoon zo.
Maar toch, wanneer is dat gebeurd?! Dat ik niet alleen qua leeftijd, qua nummer, niet meer bij de 20 hoor, maar nu ook klaarblijkelijk qua uiterlijk?
Echt?!?!
Ach, alles viel in het niets wanneer ik me bedacht volgende week rond deze tijd in Miami te zitten… 😛
Als 30-jarige wel te verstaan ;-)…
© Eveline – Oktober 2013
Vreselijk hé,……ik vind het nog steeds raar dat ze me mevrouw noemen :-),……en damn ik ben al 40 🙂
pfff, al klaar voor een verzorgingsflatje? Ik zal die maar overslaan, meteen het bejaardenhuis in. Ben immers al 2 en 30!!
Na je 35ste word het pas echt erg ;)maar als je dan weer 50 bent net zoals ik,vind je het wel weer meevallen….
Haha, herkenbaar dit!
Ik heb me er geestelijk allang voor afgesloten. Dat gebeurde toen iemand ‘U’ tegen me zei toen ik ook een jaar of 30 was. Snap het ook niet zo goed hoor, allemaal… Who cares, zolang je nog rockt in Miami is alles okay!