“Maaaam!” gilt de oudste, “Oma aan de lijn!”.
Ik haast me van de keuken naar de woonkamer en zie dat dochter-lief met mijn mobiel in haar handen staat. Ik pak ‘m over en zeg: “Met Eveline”. Maar, ik hoor echter niks. Ik kijk terug naar Carmen en vraag: “Je had oma ‘flat’ toch aan de lijn?”.
“Nee, andere oma, oma ‘Hoek’ “.
Oma ‘Hoek’ is mijn moeder. Overleden op 5 juli 2012.
Ik kijk Carmen met grote ogen aan, terwijl ik de telefoon langzaam van m’n oor af laat zakken. “Maar meisje, dat kan toch helemaal niet?”.
“Oh ja wel hoor, oma belt vanuit de Hemel, alles is goed!”
“Nou lieverd, dan hebben ze toch nog redelijk goed bereik daar boven, valt me niet tegen!” was mijn antwoord ;-). Carmen gniffelde toen ze de glimlach op mijn gezicht zag.
Subliem; die fantasie van een zes-jarige.
© Eveline – Januari 2014
Zo ontzettend dierbaar dit!
wat een schatje…lief
Het eerste wat ik dacht was: Of heeft ze echt een ‘lijntje’?
Mooi hoor, om zoiets mee te maken. 🙂 Wat zijn kindjes toch bijzonder.
Oma ‘leeft’ in ieder geval voort;-)
Mooi!
Heel lief. Misschien was oma op dat moment wel even héél dicht in de buurt…
dat denk ik ook