Never gone.

Het is gek. Enerzijds kijk ik enorm uit naar wat komen gaat, anderzijds zie ik er vreselijk tegen op. Hoe dubbel!

Onze oudste dochter stond vanmorgen vroeg aan ons bed, aan papa’s kant, en fluisterde dat ze een groot verrassings-ontbijtje wilde maken voor mama, uit haar eerste eigen kookboek en of hij haar daar mee wilde helpen. Dat wilde papa wel. “Want ja”, had ze gezegd, “stel dat de baby vandaag komt, moet mama wel goed gegeten hebben!”. Ik smolt! Hoewel daarna wel even het concept van “laatste galgenmaal” door m’n hoofd schoot 😉 haha, maar dat hebben we maar snel laten varen.

Dat “Mijn eerste kookboek”-boek heeft ze van mij gehad. En ik ooit van mijn moeder. Dat weet ik, omdat mijn moeder dat toen in de kaft heeft geschreven, met de datum 5-12-1990 erbij.

Ik mis m’n moeder in deze tijd extra. Een hangertje met haar fotootje(s) ligt al klaar in de ziekenhuiskoffer. Gewoon, voor het idee. En ineens bedacht ik me net; de druppelhanger met as… Ik doe hem verder nooit aan, daar heb ik namelijk nog werkelijk geen behoefte aan gehad, maar… ik heb ‘m wel!

Zojuist, vóór het enorm verrast te worden met een groots ontbijt beneden, deed ik het doosje met daarin de hanger er nog snel in de koffer bij. Nu… Ben ik er echt klaar voor (it’s all about having a good state of mind).

Never gone,
Never far,
In my heart is where you are.
Always close, every day,
Every step along the way.

~ Lyrics from “Never gone” – Bsb ~

© Eveline – August 2014