Ik was thuis gekomen van het werk en onze dochters (7 en 3 jaar) waren naar me toe gevlogen om beklag te doen. Opa had ze namelijk, zo zei de jongste letterlijk; buiten gezet! Zomaar, buiten gezet! Zonder reden. Zonder pardon zo in de achtertuin gebonjourd en de deur dicht gedaan. Én, ze had geen schoenen aan gehad. Zelfs geen sokken. De oudste ratelde ook maar een eind door. Een mond vol klachten over de oppas van die dag.
Mijn reactie hier op was vervolgens:
“Meiden, hoor eens hier; dan zullen jullie het er wel naar gemaakt hebben!”.
Deze reactie hadden ze toch niet helemaal verwacht.
De jongste keek me vol ongeloof aan, fronste haar wenkbrauwen, deed net of ze me niet gehoord had en zei toen:
“Hállo, je hebt me toch wel gehoord toen ik zei dat het op blote voeten was hè???”. 😉
© Eveline – Januari 2015
About my so called life! 
En voor straf met blote voeten naar bed. 😉
Die opa… Die laat zich de kaas niet van het brood eten..