Gillende keukenmei…vrouw!

Toen de oudste dochter in het winkelcentrum (over een passerende dame) aan mij had gevraagd:

“Wat heeft die meid nou toch aan?”,

had ik op mijn beurt gezegd dat het niet zo netjes was om dat zo te zeggen. Meid! Zeker niet wanneer je iemand niet kent. 

“Dat is niet zo netjes om te zeggen, meid!”. 😉 

Ja, ík ken m’n dochter. Ik mag meid zeggen. 

Meid. 

Enfin, jullie snappen het 😄. 

Zij overigens ook, want ze was gelijk stil en het deed er plots niet meer toe wat “die meid” aan had.

Die dame. Die vrouw.

Eenmaal thuis gaf broertje-lief grote kreten. Hoge kreten. Gilletjes meer. De oudste keek mij aan, dacht even héél hard na en zei toen:

“Mam… Max lijkt nu net zo’n gillende keukenvrouw!”.

  

© Eveline – Maart 2015