Verliefd

Afgelopen zondagmiddag kwam de storm langzaam op zetten. Het regende, waaide en het was guur. Iedereen keek wel uit om naar buiten te gaan en bleef lekker binnen. Voor het kacheltje. Thuis. 

Maar, daar waar iedereen rechts gaat, slaan wij met veel plezier linksaf. Ten voeten uit tegendraads. En dus hadden wij onze regenlaarzen uit de kast getrokken en waren naar de kinderboerderij gegaan. Er was natuurlijk geen kip (letterlijk wel overigens) en dus konden we gaan en staan waar we wilden. Eerste rang bij pas geboren lammetjes, geen opstoppingen bij de konijntjes en de grote plassen in de speeltuin werden met stamp-concerten door mijn dochters (en alléén door mijn dochters) meester gemaakt. Fantastisch! 

Toen we terug liepen, passeerden we een aantal geiten. Ze keken ons strak aan en het leek alsof zelfs zíj zich afvroegen wat wij daar met dat bamisweer in godsnaam deden. Eén van de geiten bleef ons maar aan staren en plots leek het net alsof hij een knipoog gaf. Dit ontging de dochters ook niet en de oudste gilde het uit; 

“Haha, hoe leuk, die geit die is verliefd op mama!”. 

Ja.

Dat zal het zijn. 

We zijn maar snel door gelopen. Je weet maar nooit of die geit ook een tegendraadse statement wil maken naar zijn possee, en straks nog met ons mee naar huis wil. 

Nee dank u. Wij hebben geitjes genoeg 😜… 

  

© Eveline – April 2015