De twee dochters zaten aan onze salontafel te freubelen met klein en groot speelgoed. Ze waren hartstikke braaf en het was stil. Het was zó stil dat het bijna weer verdacht werd. Ik piepte mijn hoofd om het hoekje (van keuken naar woonkamer) en op datzelfde moment zei de oudste tegen haar zusje;
“Het stinkt hier!”.
De jongste keek bedenkelijk op, dacht even na en liet toen weten;
“Uhm, ik heb geen scheetje gelaten hoor!”.
Opnieuw was het stil. Ik gniffelde, en terwijl ik terug liep naar het aanrecht hoorde ik de oudste (toch nog) reageren met;
“Ja hallo, dan kun je nog wel stinken!”.
© Eveline – April 2015
About my so called life! 