We zaten met het hele gezin aan tafel, iets na half 7 ’s avonds. Drukke werk/school/kdv-dag achter de rug voor ons allemaal en dan is zo’n moment aan tafel tijdens het avondeten toch echt wel even een dingetje…. een fijn dingetje !! 😃 Ik schep voor de jongste dochter (Lisa, 5 jaar) als eerste op en plots kijkt zij mij met grote ogen aan. Als in; met héle grote geschrokken ogen. Ik vroeg wat er was. Ze zei (of eigenlijk, ze vroeg);
“Mam, scheetjes mag je niet ophouden, toch?”.
Iedereen lachten. 🙈😋
Waarop ik antwoordde dat je scheetjes inderdaad het beste niet op kan houden, maarrrrrrr dat wanneer je in gezelschap bent, het dan wel zo fatsoenlijk is om ze op z’n minst héél zachtjes te laten.
Ze slaakte een zucht en zei;
“Oh, gelukkig maar, want ik heb er net 4 gelaten!”.
Hahaha…. Maar ja…ze zachte scheetjes zijn meestal de ergste!!