Gisterochtend (27 april 2017) liep ik de kamer binnen van onze 2-jarige zoon. Hij stond in z’n slaapzakje rechtop in zijn ledikant. Enthousiast bulderde ik;
“Max! Wie is er jarig vandaag?”…….
////
Onze koning. En dat hadden mijn vriendinnen en ik die nacht al uitbundig gevierd.
Hossen, tossen, rossen! Geniaal. En door een stel jonge dudes werden wij ook nog eens zo’n 4 jaar jonger geschat. Ik doe het er voor (uuuuh, ik bedoel dus; dat ik het compliment aan neem 😄).
We zouden het niet laat maken. Dit keer écht niet. Nou, laat was het ook niet, daar kunnen we het allemaal over eens zijn. Wél vroeg (04.00 uur 😗). Haha! Ach ja! De kinderen echter hadden er maling aan en verzochten in de vroege ochtend hun normale portie aandacht. En terecht! Tegen het middag-uur vertrokken de twee dochters (9 & 5 jaar) en ik richting de speeltuin waar van álles georganiseerd werd. Zoon-&manlief kwamen makkie an iets later afkakken, ná het middagdutje (van waarschijnlijk zowel vader als zoon 😋!).
Het was genieten. Door de wolken scheen de zon en er werd vrolijk door de miezer heen gespeeld. Het was… heerlijk =). Echt.
De dag afgesloten met een hapje uit eten, samen met vrienden. Kortom; wij hebben de verjaardag van de Koning goed gevierd =).
///
….. Er kwam echter geen reactie. Dus ik vroeg het nog een keer;
“Wie is er vandaag nou jarig, schat?”.
Toen de kamer ondergedompeld bleef in silencio gaf ik zelf het antwoord maar;
“Onze Koning!”,
waarop Max onmiddellijk zijn handen omhoog zwiepte en riep;
“Max!!!”.
Dus! 😜
© Eveline – April 2017
